Vluchtelingen en Amstelveen
Nederland heeft nog steeds een groot tekort aan opvangplekken voor asielzoekers. In de zomer van 2022 was de chaos in de asielopvang in Ter Apel zo groot, dat honderden mensen noodgedwongen buiten moesten slapen. De verwachting is dat we ook dit jaar te maken krijgen met een hoge asielstroom.
Het kabinet verwacht dat we dit jaar circa 24.000 extra plekken nodig hebben en doet een dringend beroep op gemeenten om mee te werken aan de opvang van asielzoekers. De gemeente Amstelveen wil vooruitlopend op de inwerkingtreding van de Spreidingswet een bijdrage leveren aan de oplossing van het vluchtelingenvraagstuk, conform de richtlijn van het Rijk. Volgens een berekening is het richtcijfer voor Amstelveen de opvang van circa 360 asielzoekers. Om de druk op omliggende wijken en voorzieningen beheersbaar te houden gaat de voorkeur van de gemeente uit naar kleinschalige opvanglocaties.
Vluchtelingen en Amstelveen
Waar komen de asielzoekers in Amstelveen terecht?
Het COA en bouwbedrijf De Heemraad plaatsen woonunits aan de Bouwerij 104 op bedrijventerrein Legmeer in Amstelveen voor de opvang van circa 60 alleenstaande minderjarige asielzoekers (amv). Het realiseren van opvang en bijbehorende voorzieningen kost tijd en is naar verwachting niet eerder dan 1 januari 2024 gereed. In eerste instantie betreft de opvang een periode van 2,5 jaar met de mogelijkheid om jaarlijks te verlengen tot maximaal vijf jaar.
Hoeveel mensen verblijven hier?
Hier zullen ongeveer 60 jongeren, alleenstaande minderjarige vreemdelingen (amv), verblijven. Dat zijn overwegend jongens tussen de 15 en de 18 jaar.
Hoe is de samenstelling van de groep asielzoekers in Amstelveen?
Op de locatie worden alleenstaande minderjarigen gehuisvest. Op dit moment (mei 2023) is nog niets bekend over de samenstelling van de groep asielzoekers die de gemeente Amstelveen gaat opvangen.
Hoe lang blijft deze opvanglocatie bestaan?
In eerste instantie betreft het een periode van 2,5 jaar met de mogelijkheid om jaarlijks te verlengen tot maximaal vijf jaar.
Hoe is het COA betrokken bij deze opvanglocatie?
Het COA heeft ruime ervaring met het opvangen van (minderjarige) asielzoekers in tijdelijke of permanente opvanglocaties. Het COA zorgt voor bed, bad, brood en begeleiding en is verantwoordelijk voor het reilen en zeilen op de opvanglocatie. Elke opvanglocatie heeft een eigen locatiemanager die alles wat te maken heeft met de opvang van vluchtelingen op die locatie coördineert.
Welke voorzieningen krijgen minderjarige asielzoekers op de opvanglocatie?
Er komen woonunits met bedden. De locatie is voorzien van basisvoorzieningen, zoals toiletten, douches en een eetgelegenheid.
Wat is stichting Nidos?
Ook stichting Nidos is op de locatie aanwezig. Stichting Nidos heeft de voogdij over alle in Nederland aanwezige alleenstaande minderjarige vluchtelingen, die ze begeleiden in hun nieuwe omgeving. Elke jongere heeft een voogd. Een voogd heeft meerdere jongeren onder zijn hoede. Stichting Nidos heeft de voogdij over de jongeren, totdat zij meerderjarig zijn. Kijk voor meer informatie op de website van Nidos.
Welke rechten en plichten hebben de jongeren op de opvanglocaties?
Het COA informeert de jongeren over Nederlandse omgangsvormen en regels. De groep minderjarigen op deze locatie is leerplichtig en gaat naar school. Daarnaast worden activiteiten voor de jongeren georganiseerd. Er is een avondklok.
Vragen en leefbaarheid
Wat doet de gemeente voor de veiligheid in de buurt?
Het COA is verantwoordelijk voor de veiligheid op alle locaties. Dit doet de organisatie in samenwerking met een beveiligingsorganisatie die 24 uur per dag, zeven dagen in de week aanwezig is op de locatie. De jongeren krijgen begeleiding en voorlichting over onderwerpen zoals veiligheid, maar ook omgangsvormen in Nederland. Waar nodig is er contact tussen het COA, politie en gemeente. Kijk voor meer informatie op de website van het COA.
Wat wordt er gedaan aan de veiligheid voor de asielzoekers?
Asielzoekers moeten in en rond een opvanglocatie veilig kunnen wonen en leven. Daarom besteedt het COA aandacht aan onder meer brandveiligheid, zwemveiligheid, huiselijk geweld en mensenhandel. De woonunits voldoen aan de wettelijke eisen voor brandveiligheid. Zo hangen in alle units en andere ruimten brandblussers en rookmelders. Bewoners en medewerkers krijgen voorlichting over brandveiligheid.
Heeft u vragen?
U kunt contact opnemen via onderstaande e-mailadressen:
- gegevens COA: amstelveen@coa.nl
- gegevens Nidos: contact@nidos.nl
- gegevens gemeente: vluchtelingen@amstelveen.nl
Algemeen
Wat is het COA?
Het COA is het Centraal Orgaan opvang asielzoekers en verantwoordelijk voor de opvang en begeleiding van asielzoekers in Nederland. Het COA werkt daarbij nauw samen met gemeente, veiligheidsregio’s, ketenpartners zoals het IND en (maatschappelijke) organisaties.
Hoe komt het dat er een tekort is aan opvang van asielzoekers in Nederland?
De instroom van asielzoekers is hoog. Daarnaast blijven veel statushouders, mensen die in Nederland mogen blijven, lang in asielzoekerscentra (azc), voordat ze in een woning terecht kunnen. Als gevolg daarvan hoopt het aantal mensen zich op en kunnen vluchtelingen die asiel aanvragen in Ter Apel niet doorstromen naar de azc's. En tenslotte is er een capaciteitsprobleem bij de IND die de aanvragen moet beoordelen: zij hebben meer mensen nodig die de grote groei aan aanvragen zorgvuldig kunnen beoordelen.
Wat is de Spreidingswet?
Het idee van de Spreidingswet is om gemeenten en provincies meer verantwoordelijkheden te geven in de asielopvang en asielzoekers evenredig te verdelen over heel Nederland. Tot nu toe is het zo dat het COA op zoek moet naar een gemeente die wil meewerken aan een opvanglocatie. Alle gemeenten worden straks verantwoordelijk om locaties voor opvang van asielzoekers aan te bieden en krijgen hierbij een richtcijfer voor het aantal asielzoekers dat het COA op die locaties kan opvangen. De Spreidingswet treedt naar verwachting in werking op 1 januari 2024 als de Tweede en Eerste Kamer instemmen met het wetsvoorstel.
Wat doen omliggende gemeenten voor de opvang van asielzoekers?
Dat verschilt per gemeente. Een aantal gemeenten biedt op dit moment tijdelijke crisisnoodopvang voor asielzoekers, zoals Amsterdam, Zaanstad, Ouder-Amstel en Uithoorn. Amsterdam heeft ook een reguliere asielzoekerscentrum (azc). Daarnaast onderzoeken buurgemeenten, net als Amstelveen, de mogelijkheden voor de tijdelijke opvang van asielzoekers in hun gemeente. Het gaat dan om een periode van maximaal vijf jaar.
Houdt de opvang van asielzoekers het creëren van starterswoningen niet tegen?
Nee, het gaat bij de opvang van asielzoekers om een tijdelijke opvanglocatie voor maximaal vijf jaar. De opvanglocaties worden ingericht voor tijdelijk verblijf, niet om langere tijd te wonen. De gemeente werkt aan verblijfsvoorzieningen voor bijzondere doelgroepen, zoals jongeren, starters en economisch daklozen.
Wat is het verschil tussen asielzoekers, de opvang van Oekraïners en het huisvesten van statushouders?
Een asielzoeker is iemand die internationale bescherming zoekt, omdat het in zijn of haar eigen land niet veilig is. Of iemand recht heeft op deze bescherming, is dan nog niet bepaald. Tijdens het wachten op de beslissing over internationale bescherming wordt de asielzoeker opgevangen in een asielzoekerscentrum (azc). De opvang van asielzoekers is een verantwoordelijkheid van het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA).
Oekraïense vluchtelingen mogen in Nederland verblijven op grond van een tijdelijke richtlijn van de Europese Unie die maximaal 3 jaar van kracht is. Zij mogen zelf een plek zoeken om te verblijven. Als dit niet lukt, kunnen zij zich melden bij de Hub op Centraal Station in Amsterdam. Daar vindt de coördinatie plaats en krijgen Oekraïense vluchtelingen een opvangplek toegewezen. De opvang van Oekraïense vluchtelingen is een verantwoordelijkheid van gemeenten.
Een statushouder is een asielzoeker, waarvan is bepaald dat hij of zij recht heeft op verblijf in Nederland. Deze persoon krijgt een verblijfsvergunning en maakt onderdeel uit van de Nederlandse samenleving. Het COA koppelt deze statushouders naar rato aan gemeenten. Gemeenten moeten er vervolgens voor zorgen dat de statushouders een passende woonplek vinden en inburgeren in de Nederlandse samenleving.